< terug
Grote drama's en kleine kinderen
traag hurkt ze neer
op de houten bank
bij een zandbak
haar zware moederhand
wijst traag met onzekere vinger
naar het argeloos spelende kind
buitelend
in het gele zand
te traag glijdt haar tijd
voorbij
de vele stinkende monsters
op wielen
blijven rijden
dag en nacht
met moordende macho's
achter verchroomde sturen
lag daar
stil haar kind
in wit afgetekende lijnen
naast
een argeloos gedumpte sigaret
alleen de zijdezachte blonde haren
bewogen nog
enkel
in de koude vale noorderwind
(opgedragen aan de vele onschuldige verkeersslachtoffer(tj)s
feedback van andere lezers- tessy
Maakt me triest , maar toch mooi dat er aandacht aan besteed wordt commissarisV: Tja het leven is dikwijls triest, dank je tess - jan
sterk verwoord!
grtzz commissarisV: dank jan - ivo
de intriestheid spreekt doorheen het beeld commissarisV: thx ivo - Ghislaine
Thx voor dit hart onder de riem chef. commissarisV: :) - Klaver4
mooi en ingetogen aanklacht! verkeersslachtoffertjEs, of van medische fouten; is moeilijk te bevatten, tot je het van dichtbij meemaakt en je eigen reddeloosheid bij de aanblik van zo'n leed je op de rotsen klettert..
grtz
klaver4 commissarisV: Ik zou het niet beter weten te verwoorden - Liesje
stilmakend triest! commissarisV: dankjeliesje - ppe
de twee laatste strofe vind ik erg goed commissarisV: thxppe - matahari
Mooi, absoluut kippenvel gedicht!
liefs matahari commissarisV: dankmata - Magdalena
indringend
tegelijkertijd intens en respectvol weergegeven van de machteloosheid tegen het onherroepelijke met het extra wrange dat het had kunnen vermeden worden commissarisV: Heldere analyse, bedankt M
|