naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zoals een bloem zonder blaadjes

door Victoria

zoals een moeder die kreunend haar baby begraaft
het lijfje in teerroze lakens

zoals een paartje dat zwijgend de dansvloer verlaat
de regen verschijnt in gedachten

zoals een vuur zonder vlammen geen duister verjaagt
en warmte slechts smeult in de asse

zņ diep treurt mijn ziel nu jouw hart mij verlaat
en muren het huilen verdragen...

feedback van andere lezers

• wereldwandelaar
  Fantasierijk drama. Heel diepzinnig. Leuk om te lezen.
• klaver4
  een meer overweldigende manier op verdriet en reddeloosheid te portretteren kan ik zelf niet verzinnen denk ik!
  ontroerend mooi!
  liefs
  klaver4
• ivo
  oeps, is dit een echt treurgedicht .. slik?
  
  de emotie spat van mijn scherm, idd ontroerend mooi
• martine
  een gedicht dat emotioneel raakt
  sterk schrijven
• Liesje
  beklijvend neergepend, waardoor bij het lezen een stilte volgt...
• GoNo2
  mijn ziel?
• tessy
  het raakt... zeer mooi
• alie_jankind
  krachtig het verdriet neergezet
  
  groeten
• secret
  Zeer mooi
  en rakend
  liefs
• Jurgje
  Heel trefzekere metaforen: elk ervan toont heel mooi de dysforie die liefdesverdriet met zich meebrengt.
  Victoria: (ja, ik heb gelezen dat jij daar kan van meespreken)
  wat die woorden betreft: ik heb er wel hard op gezwoegd en ben zeker nog niet helemaal tevreden met het resultaat.