naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

sirene

door eisenik

mijn liefde doorstaat geen test
ik stel teleur met eerste indruk
letter voor letter
vergeet ik mezelf te zetten
verloren in onuitgesproken zinnen
dwaal ik op wankel benen
met tegenwind die me
uit haar zeilen blaast

het varen is niet gevaarlijk
tot je in donker water springt
overboord en ongenaakbaar
zet ze me met zelfvertrouwen
naakt en onder water
als een kelder die niet langer
het huis durft te dragen
waarin geluk op me wacht

feedback van andere lezers

• ivo
  droevig dat wel
  eisenik: ochja,de kletsen van het dageljkse leven;)
• alie_jankind
  de wanhoop klinkt door,
  graag gelezen
  
  groeten
  eisenik: dank je
• Magdalena
  mooi gedicht
  
  maar emotioneel krijg ik nog steeds dezelfde indruk als veel vroegere gedichtjes van jou: passieve liefde die wil vertroeteld worden, wil bewonderd worden, wil gekoesterd worden, maar niet bewondert, vertroetelt en koestert
  de liefde van een puber, niet van een man (wat ik onder 'man' vesrta uiteraard)
  eisenik: go :) zware uitspraken.. ikheb meestal het gevoel dat ik zo makkelijk en veel leiefheb en koester, dat ik er zelden in beantwoord wordt :) ik bewonder heel snel en dat wordt niet altijd aangenaam ontvangen of beantwoord...
• PatM
  best wel herkenbaar... once in a while
  
  eisenik: thnx
• Klaver4
  knap!! Heel graag gelezen! De mast biedt uitkomst (tot het schip vergaat natuurlijk ;o)
  grtz
  klaver4
  eisenik: :)
• Mistaker
  Best een knap gedicht.
  In regel 6 zou ik zetten: wankele benen of wankelbenen.
  De laatste regel vind ik erg cliché.
  
  Groet,
  Greta
  eisenik: cliché hoezo? het gaat om een huis dat nog niet bestaat 'een relatie' waarin geluk op me wacht; zoals een vrouw wacht tot haar man thuiskomt, of waar een 'thuis' wacht om te koesteren met geborgenheid.. zou niet weten waarom een uitspraak over 'geluk' clicgé moet zijn...
• anne
  ... .