naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

aarden

door eisenik

voor de wijzers samen als bomen
heiligen of sterren aanbidden
schuchter je weg van volle aandacht

bij de lichtste maan
drinkt de stad haar kinderen
als vaders te lang blijven hangen
met hun vest aan de kapstok
moeders als wolven huilend
bij de geur van vers bloed
in de sneeuw van witte lakens

ergens onder een dode ster
druipt water uit een bron
je spoelt je handen, lucht je geest
in de verte van ontelbare ogen
de puntjes vuur van de zon gestolen
waarin ooit de waanzin goed begon

je hoort jezelf op afstand denken
voor je weer naar straten keert
zal je voet voor voet in stof verzetten
naar de mens in je wat aandacht schenken

feedback van andere lezers

• alie_jankind
  bijuzonder mytisch vers
  
  groet
  eisenik: dankje
• ivo
  keihard goed
  eisenik: dank je ivo, van jou neem ik dat serieus
• GoNo2
  Knap!
• Magdalena
  kunstzinnig bedolven ... (ik vind geen woorden die door iedereen mogen gelezen worden)
• yellow
  knap hoor
• anne
  Dit is machtig mooi eisenik, echt, én best herkenbaar hier en daar.
• Jurgje
  Je gedichten blijven vrij hermetisch maar je hebt een enorm associatievermogen en dat maakt je metaforen gedurfd en knap!