< terug
Frederic
velen schreeuwen
'je bent vergeten'
doch in stilte
kleur ik jou verder
het stuk levensweg
waar wij samen wandelden
dauwt in zachte herinnering
zoals een lieve engel
heb ik het gevoel
dat je mijn leven ademt
glimlacht bij mijn geluk
traant bij stille droevenis
ik koester nieuwe liefde
maar ook de jouwe blijft bewaard
in mijn hart is plaats voor beiden
nooit vergeet ik jou
* twee jaar terug stierf mijn levenspartner... dit gedicht is aan hem opgedragen
* nogmaals dank je wel aan iedereen van WH die me twee jaar terug hielpen om de begraveniskosten te dragen
feedback van andere lezers- anne
O Liesje, al twee jaar verder zeg, maar het verdriet blijf je meedragen, kan ik me inbeelden. Een heel mooi gedicht voor hem, en mensen zijn er voor elkaar zeker in nood, vele grtjes. Liesje: Lieve Anne, het is inderdaad al twee jaar terug en je draagt de herinneringen altijd in warmte mee... op dagen als vandaag draait de vraag 'waarom' echter ook mee... Ik voel me gelukkig bij mijn nieuwe vriend, maar ik besef tegelijk hoeveel Frederic missen moet van het leven en dat doet dan terug pijn!
Dank je voor jouw lieve woorden!
Knuffel, Lies - GoNo2
Prachtig gedicht en ik treed Anne bij. Liesje: Bedankt GoNo2 voor de lieve reactie! - silvia
prachtig Liesje ! Liesje: Merci! - yellow
ik ben er even stil van Liesje: In jouw stilte zeg je me ook zoveel...
|