< terug
Zoektocht
De roos verlept in mijn hand.
De hond wil van mijn aaien niet weten
en de vogeltjes, voor wie ik broodkruimels strooi,
worden door de kat opgevreten.
Mensen voelen zich met mij helemaal niet verwant.
Ze vinden me te heftig, te open, te fel, te extravagant.
Tussen mij en deze wereld zoek ik nog steeds het verband.
feedback van andere lezers- GoNo2
Dat probleem ken ik ook. hope: Ken je het ook? Dat maakt ons soulmates, hé GoNo - teevee
Als je goed bent voorzien
dan kan je het verbinden
want verband is altijd
in 't apotherskastje te vinden hope: Je feedback is letterlijk dan een pleister op de wonde. - alie_jankind
het beeld is mooi, maar ik zou het dichterlijker neerzetten
groetjes hope: Bedankt. Ik zal je raad proberen te volgen. - jack
Simpel en mooi. En klinkt voor mij dichterlijk genoeg, alleen regel 5 en 6 zou ik wat anders formuleren. Die 5e regel hapert door de zinsbouw, vooral dat helemaal niet. En in de 6e regel is die opsomming een beetje storend voor het ritme, vind ik. Maar verder vind ik het echt goed. Je zegt gewoon wat je wil zeggen, met simpele woorden en een beetje cynische humor. Meer van dat! hope: Ik weet het: ik ben niet echt een dichter maar soms wil iets met weinig woorden poneren. - yellow
ik volg jack maar vind het ook niet poëtisch genoeg voor een uitstekend, groetjes,
M. hope: Toch bedankt voor je reactie. - Liesje
warme knuffel indien de gedachte autobio is... hope: Een warme knuffel neem ik altijd graag aan. Liefs terug. - Wee
Er bíj horen, een verlangende zoektocht ...
Ik vind het wel poëtisch, je weet te raken, Hope.
En je laatste zin is top!
x
hope: Dat je zegt dat ik weet te raken, vind ik een mooi compliment. Bedankt, Wee.
|