< terug
batterijen incluis
buitensporig
de verte in kijken
alsof het niets is
hoe ik correcties
ontvang
op zelfontplooiende wijze
als een bezwering
van het perfecte organisme
buitensporig
hoe de weg versmalt
wanneer je je land achter je laat
hoe de fantasie
verschaalt
in de weerspiegeling
van de werkelijkheid
hoe makkelijk
de eenvoud uit zichzelf rolt
en ik daar niet van kan leven
mijn ruggengraat ligt zowiezo
op de achterkant en ook daar
hinkel ik achter als op een ladder
alsof ik geprogrammeerd ben
met een toegevoegd anker
verzwaard met een handbreedte
en of ik alsnog zou crashen
feedback van andere lezers- ivo
de machine mens die reageert op wat 'is' - Vardar
Ik heb dit gedicht niet echt begrepen maar waardeer wel de stijl. Ik denk dat ik het nog maar eens moet lezen :) - manono
een scherpe analyse van een mensenleven - elze
Tjee, je gooit een waterval over jezelf uit, je zelf onderzoeken, een zelfrealisatie ..betekent eigenlijk - niets vinden en niets moeten, dus hoe je bent is eigenlijk okee - killea
as always, gripping poetry manuel
xx
j - Liesje
aangrijpend sterk! - jan
ik kies voor Duracell, die gaan langer mee;-)
grtzz - KapiteinSeBBos
lever de heroplaadbare batterijen er maar bij...
|