naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Mammie, waar ben je?

door GoNo2

Ze kijkt hem hulpeloos aan
wil nog zoveel zeggen
hem troosten voor 't verlies
dat hem te wachten staat
achterblijven met twee kinderen
ze kan het niet verhinderen

hij houdt zich staande
aan de rand van 't witte bed
probeert te glimlachen
de schijn ophouden
maar z'n ogen spreken and're taal
is dit echt het einde van hun verhaal

hoe is 't met mama, vragen z'n kinderen
zien we haar nog ooit terug
we willen ons mammie, pappie
mammie moet een verhaaltje vertellen
's avonds laat, bij 't licht der volle maan
is ze zachtjes naar de hemel gegaan….

©GoNo

feedback van andere lezers

• ivo
  voor mijn smaak te pathetisch en overdreven emotioneel, waarbij het smartlapgehalte zelfs iets 'te' is ... maar zoals altijd, niemand zit op mijn mening te wachten ..
• Liesje
  ergens herkenbaar doordat mijn zus en ik op jonge leeftijd mijn papa zijn verloren na een strijd tegen kanker, maar tegelijk volg ook ik Ivo. Het beeld wordt zo uitvergroot, waardoor ik de gevoelens wel proef, maar niet echt smaak.
• drebddronefish
  En toch echt gono
  groetjes
  GoNo2: Dank u!
• martine
  emotioneel schrijven
  GoNo2: Dank u!
• anne
  Wel dik erop Noel maar het gebeurt spijtiggenoeg en voor die kinderen niet simpel om verder te gaan.
  GoNo2: Dank u!