naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

heildronk

door drebddronefish

Vroeger ging alles van waarde
mijn mond rond, zomerse weiden
het lange tenen van de wilgen, het
stil zwijgende van plassen in de voren
mijn geboortegrond rees en alles zoog

verzengend, de hitte die het dampen
uit de koeien sloeg, blakende vlaaien
mijn handen fonkelende verbeelding
witte haren, Ernest Claes in de vingers

toen nog, het huis een vesting in de rug
mijn bergkasteel en alles was afgerond
tot op het punt van veel is niet genoeg
het water uit de kraan dronk ik met liters
rivier van geestdrift zonder eind of begin

feedback van andere lezers

• ivo
  een beeld dat spreekt maar bij mij althans niet blijft hangen
• Liesje
  In tegenstelling tot Ivo, blijft dit gedicht me wel bij... heel sterk... ik hou meer en meer van de pen die je weet te hanteren!
• killea
  Exceptional, Manuel
  xx
  j
• martine
  beeldend mooi
• jan
  dat waren mooie tijden, ik las hem toen ik veertien was,
  
  grtzz
• jack
  Heel sterk geschreven. Je gebruikt van die krachtige oerdegelijke vlaamse woorden zoals voren en vlaaien, dat vind ik altijd een meerwaarde. Maar dat heb ik al vaker opgemerkt in jouw schrijfsels.
• manono
  Ik denk hier bij aan mijn beste jeugdherinneringen : vakanties bij mijn tante op de boerderij: melkkoeien, varkens, kippen, weiden met hoogstam fruitbomen en vlaaien. Als kind leerden we op te passen voor tuffen hoog gras. Gegarandeerd lag er een verse vlaai achter.
  Jammer dat dat voorbij is.
• ppe
  prachtig!