naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

magnolia kleur (opgedragen aan de papa van ann)

door ivo

tranen rollen over
massieve treden
van koude stenen
in warme zachte beelden
die koesterend
zijn gekend

het onvermijdelijke
dat diep krast
als gene die
voor je was
ongeneeselijk lacht

afscheid nemen
is samen doodgaan
in heden en verleden
woorden overbodig
pijn rest zacht

geen pastorale
past in deze zucht
verbondenheid vergruisd
het zwarte grote gat

elke keer in de lente
bij de oeroude boom
die kelken bloeit
in magnolia kleuren
herinneren levenden
het zachte witrose
van wie was

feedback van andere lezers

• martine
  lieve Ivo
  rakend stilmakend
  zo mooi
  
  ivo: bedankt Martine ..;
• alie_jankind
  prachtig verwoord met de magnolia als titel!
  mooi gebaar
  
  hartelijke groet
  ivo: bedankt Alie
• Liesje
  hier word ik heel stil van...
  ivo: bedankt Liesje ...
• ppe
  SCHITTEREND
  ivo: bedankt
• jan
  ontroerend!
  
  grtzz
  ivo: bedankt Jan
• anne
  Pink een traan weg, merci ivo!
  ivo: graag gedaan anne en veel sterkte ...
• dovan
  mooie woorden
  grtn en
  prettig einde jaar
  ivo: bedankt Dovan, dit komt weer van ver dit gedicht ... dank je wel