< terug
tastbaar
Van alle tastbare dingen
de eersteling
is hout me het liefst,
van vroeger, era's terug
de nerven en het ritme
het lengen tot in de toppen
strekt het kind in mij,
twijnen van draden
het maakbare in ranken
ben ik het twijgen op de koppen
kasten zijn eindig tot de einder
op de lijn pakken ze zich samen
de bielzen ijskastelen
vastgeklonken
aan het krullen van stoelen
je kunt het rollen
op het langen van de latten
*
Het vuur
poeder en schaveling
aanmaakstokken
en de warme pit die om mijn buik rolt
het slepend roeren
in de koffie
brood dat blootvoets
gegeten wordt
naakt is het hier
nog altijd
het waken en de troost
feedback van andere lezers- ivo
hoe je dit zo mooi kan maken drebddronefish: thx ivo
groetjes - manono
Hout heeft zeven levens. Je waant het dood en dan herleeft het.
Zelfs bewerkt begint het een nieuw leven.
Bedoel je 'bielzen'??? of 'biezen' ?
De tweede strofe vind ik het mooist en de laatste strofe wekt in mij nostalgie op naar ik weet eigenlijk niet wat.
drebddronefish: Misschien de nostalgie die een vuur kan opwekken. Het iets dat trekt, maar dat niet benoembaar is?
Het zijn toch bielzen. Dat zijn zulke zware balken die men gebruikt om treinrails op te leggen.
thx voor de lezing
groetjes - alie_jankind
reikend, verlangend naar
mooi gedicht
groeten - miepe
hout is zoooo lang houtbaar
en kostbaar
ach dreb, ik moest weer een béétje lachen maar als je wil doe ik het niet meer
het is oprecht een met genoegen gelezen gedicht
maar door het feit dat ik van jou misschien een eigen profiel maakte, lees ik je telkens met een knip- en spleetogende glimlach.
maar vrees niet
(rest volgt ooit... ggg) - killea
beautiful, Manuel
xx
j - Liesje
mooie sfeer schets je hier - kerima_ellouise
mooi mooi mooi!
liefs,
|