Volg ons op facebook
|
< terug
samenleven
ons, samen in minnekozen
gecoond van twee tot vier
ontkapselen poppen,
zichzelf verborgen
achter zware blaffeturen
donker gedeurd
ons, het genot van buren
te kunnen proeven
in het heldere van hun wijn
differentieel gebrouwen
in de smeltkroes
die wij zijn
ons, reizend trekken in
onbekende gronden
waarin hun sporen
zorgen dat inspirerende
erfenissen blijven leven
in ons allemaal
feedback van andere lezers- alie_jankind
een gedicht om nog eens te lezen,
je noemt hier heel veel.
hartelijke groet
ivo: idd een hele samenleving in liefde, genot en reizen .. bedankt Alie - teevee
Van ons
moeder en vader ons
100 grammen ons
over bij aan in en uit ons
ivo: zo is het Teevee, dank je wel - manono
Ik zie een boodschap die klein begint en groot eindigt, zowel wat aantal als wat ruimte betreft.
'wijn' is universeel
Het gaat ook over DNA, verwantschappen onder alle volkeren ter wereld... ik ben Dawkins aan het lezen...
'inspirerende' is zo hoopvol.
Heb ik het goed, Ivo?
'blaffeturen' is een schattig woord.
ivo: bedankt Manono, Blaffeturen zijn rolluiken, het is simpel, het begint bij jezelf en dan zo verder bij de buren en zo hoor je de verhalen van iedereen. Verhalen die wereldomvattend zijn in een stad als Antwerpen en omstreken ..en ook inspirerend zijn voor de dromen van later - Hoeselaar
Plaffeturen zo worden de luiken die aan de buitenzijde van een raam worden aangebracht bij Van Daele genoemd
Willy
ivo: in het antwerps blaffeturen, van dale zit er naast .. bedankt alvast Willy ... het gaat over het multicultereel samenwonen ieder op zich - julien_maleur
een gedicht om over na te denken, om te ontdekken wat achter de beelden schuilt. Ik zal het zeker nog enkele keren lezen en op ontdekking gaan.
vg JM
ivo: tja als twee verliefde mensen samengaan wonen dan worden het zoals bij de konijntjes snel een groter stelletje dat achter het anonieme van de voordeur verdwijnt als cocoonpoppetjes ... tot ze hun deuren openen en met hun buren in de straat in relatie komen, waardoor ze elkaar leren kennen en ook hun achtergrond, het leren van de buur zijn geschiedenis, waardoor het ook wat reizen wordt in vaak onbekend gebied van het leven, waardoor hun verhalen als een erfenis wordt doorgegeven .... - bragt
het is ook veel samen velen
ivo: bedankt braqt ... - miepe
fwieieieiew, net als julien doet het me nadenken hoor
moeilijk gedicht, maar met smaeklijke sfeer en inzitdingen
leuk tweede stukje vooral
en de blaffeturen is ook leuk, want die kunnen echt blaffen in de wind
ivo: wees maar gerust dat blaffeturen kunnen blaffen, amai ..
ik heb bij julien ook de ontcijfering van het gedicht geplaatst ... zodat het beeld dat ik had bij het vormen van deze verzen ook wat duidelijker wordt ...
En om je niet te laten terugkeren naar de commentaar van julien, zal ik de deur voor je opendoen :
tja, als twee verliefde mensen samengaan wonen dan worden het zoals bij de konijntjes snel een groter stelletje dat achter het anonieme van de voordeur verdwijnt als cocoonpoppetjes ... tot ze hun deuren openen en met hun buren in de straat in relatie komen, waardoor ze elkaar leren kennen en ook hun achtergrond, het leren van de buur zijn geschiedenis, waardoor het ook wat reizen wordt in vaak onbekend gebied van het leven, waardoor hun verhalen als een erfenis wordt doorgegeven .... - Liesje
en zo reizen we als mens steeds verder....
inspirerende
erfenissen blijven leven
in ons allemaal
....
PRACHTIG GEZEGD!!!!!
ivo: bedankt Liesje .. het is idd een gedachte die mag blijven leven, dank je wel ook voor het prachtig gezegd vinden - anne
Heb jij leuke buren zeg, houden zo en vooral, veel delen samen zo is dat. - VUURKRACHT
met een rijke woordenschat heb je hier je buren gefotografeerd!
Maar je 'konijntjes'vergelijking in je reacties vind ik niet zo leuk.
Groetjes,
Monique
|
