naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Het zwarte gat

door hettie35

M ag ik schuilen
IJ zig van de kou
N iet om te huilen

M aar onze navelstreng
O pnieuw gebruikend
E n mij daar voeden
D oor iets te begrijpen
E motie's door wroeten
R einiging stil ontluikend

D oorgronden onze binding
O ver de bloedband
O ntzichtbare draadjes
R egeren bij ondervinding
G root is de kracht
R oyaal,en toch gestrand
O nvermoeid doch dringend
N aderd het doorbreken van
D e levensstreng voor eeuwig
E n zonder ondervinding
N eem ik nu al afstand.

Hettie Jagt

feedback van andere lezers

• jan
  D en levensstreng voor eeuwig, ik zou 'de levensstreng' zetten..
  hettie35: Dankjewel Jan je heb gelijk leest mooier,
  groetjes Hettie
• VUURKRACHT
  graag gelezen!
  hettie35: Dankjewel ,
  groetjes Hettie
• Aramis
  vaarwel moederkoek ....
  hettie35: Dankjewel en inderdaad vaarwel,
  groetjes Hettie
• julien_maleur
  mooi gedaan
  JM
  hettie35: Dankjewel
  groetjes Hettie
• bragt
  speciaal en toch niet geforceerd
  
  'O (n)zichtbare draadjes' zou ook kunnen
  
  'doorwroeTen' ?
  hettie35: Dankjewel en inderdaad zou misschien beter zijn,
  groetjes Hettie
• manono
  Prachtig gedicht, Hettie!
  hettie35: Dankje meis fijn dat je het zo leest,
  groetjes Hettie
• silvia
  mooi Hettie maar maak je geen illusies : mijn moeder is 10 jaar geleden overleden en de navelstreng is er nog steeds...
  groetjes
  hettie35: Je hebt gelijk Silvia ik denk de naweeén nog lang te voelen,
  groetjes Hettie
• GoNo2
  Inderdaad, een speciaal gedicht!
  hettie35: Dankjewel fijn om te horen,
  groetjes Hettie