< terug
online
ik vraag,
hoe leven zijn dodenhemd onzichtbaar meezeult
met ondoordringbare perfectie
en gedachten welvend in morgen
slechts bestaan als vandaag
bewust of onbewust
het leven keert
in het uur van de dood
© Nathalie Vilain
feedback van andere lezers- manono
Dodenhemden zijn er in alle kleuren.
Je gedicht raakt me.
Als dat hemd strak begint te zitten, is het tijd om te vervellen. Dat is een zeer pijnlijke omwenteling: 'het leven keert'
LilyMayParker: ja, Manono, dat wou ik duidelijk maken...heel erg bedankt voor je reactie
liefs
Nathalie
xxxx - killea
precious words, deeply moving Nathalie
xx
j LilyMayParker: thank you June, sometimes life is a burden...
kus
Nathalie
xxxx - tessy
in combinatie met je verhaal vind ik dit een heel droevig gedicht, perfectie is voor niemand haalbaar, men mag dit zichzelf niet opleggen omwille van domme mensen hun praatjes.
je moet maar denken dat over een ander oordelen voor velen makkelijker is dan in de spiegel kijken, zodat ze in eigen oog de balk niet hoeven te zien nietwaar.
Als dit auto bio is laat dan het hoofd niet hangen meisje, je bent een prachtvrouw die het recht heeft met respect behandeld te worden. LilyMayParker: ja het is auto bio en heel af en toe heb ik echt problemen met dit leven..bedankt voor je waardevolle reactie Tessy
liefs
Nathalie
xxx - hettie35
Deze omslag van het leven heb je mooi neergezet,
groetjes Hettie LilyMayParker: dank je Hettie
liefs
Nathalie
xxxx - anne
Knap hoor, bij het overlijden van m'n vader had ik een liedje van Willem Vermandere opgezet, één van zijn lievelingszangers, hij kwam dan ook van de zee. hij schreef in één van z'n liedjes: "iedereen sterft elke dag een beetje, wanneer er iets gebeurt dat je niet fijn vindt, als er iemand dood gaat waar je veel van houdt." dus dragen we inderdaad allemaal de dood met ons mee, ook al zijn we er ons niet altijd van bewust. LilyMayParker: inderdaad Anne, bedankt voor je heel erg mooie reactie
liefs
Nathalie
xxxx
|