< terug
gevlucht
Een nieuw leven beginnen
in een land waar de belofte op een goed leven wacht
een goed leven voor je kinderen
onderwijs, werk
weg van conflicten met een ander volk
doch
waar kan je terecht
bij wie kan je te rade
wie zal je helpen, als overleven moet
als hier de wereld toch niet zo rooskleurig is dan gezegd
als hier toch niet automatisch werk te krijgen is
alles voor je kinderen
dat zij een goede toekomst tegemoet gaan
dat zij een goede job kunnen krijgen
daarvoor wil je alles geven
daarvoor zal je alles geven
zelfs je eigen persoon, je eigen wil
alles wil je voor je kinderen doen
hier, want ginder kan het niet lukken
je kan niet meer terug, wat staat jou daar te wachten
je wil niet meer terug
want je bent van dit nieuwe land beginnen houden
je begint je hier thuis te voelen, maakt vrienden
doch werk vinden blijft zo moeilijk
voor werk dien je van hier te zijn
de taal te spreken, de mentaliteit te hebben
anders overleef je dat niet
alles wil je geven voor je kinderen
dat zij hier een toekomst vinden
alles zal je doen
dat zij hier gelukkig zullen leven
ondertussen geef jij je
leef jij geen eigen leven
Is dit jouw toekomst?
feedback van andere lezers- Ghislaine
Knap de onzekerheid onder de poëtische loep genomen. Luc: Die vriendin leerde mij echt het gevoel dat ik nooit zal kennen.
Dank u voor de mooie waardering. - hettie35
Heel mooi,
groetjes Hettie Luc: Bedankt voor deze waardering. - tessy
de belofte waar een goed leven wacht, maar die niet ingelost werd.
Mooi neergezet Luc: Dank u voor de aanmoediging. - JakobRo
heel mooi neergezet Luc: bedankt voor deze korte, mooie analyse - anne
Meer een briefvorm maar wel om bij stil te staan. Hoorde ik gisteren op tv het Vlaams Belang zeggen dat het tekort aan plaatsen op school voor kinderen, lag aan de allochtonen die de plaatsen innamen en dat dat maar moest ophouden. duivelse uitspraken als je weet wat die mensen allemaal hebben moeten achterlaten en dan nog niet welkom zijn voor sommigen hier bij ons. De geschiedenis lijkt nooit te leren en daar lig ik wel eens wakker van. Luc: een briefvorm kan ook een gedicht zijn, niet? - VUURKRACHT
Op een rakende manier heb je je bezorgdheid in woorden neergezet.
Monique Luc: bedankt Monique - joplin
eer je je eigen haard verlaat
heb je echt uitzichtloze ellende gevoeld
moesten de situaties in die landen veranderen
zou niemand nog vertrekken
daar wordt multicultureel geboren
dus eigenlijk niets om blij te zijn
xx
Luc: bedankt voor deze begrijpende reactie
|