< terug
WIJ ZIJN ALS HET GETIJ
En zie de sporen in het zand
langs strand van ons beleven
vervagen telkens weer
als wij verzandend stranden
in ribbeling van leven
als gevoel in overvloed
door zilt lijkt weg te ebben
golft het leven af en aan
verplaatst de hoogste duinen
die weer in vlaktes overgaan
het ruisend welbehagen
verradelijk als storm opsteekt
lijkt kalme zee te dragen
maar als de stilte langer duurt
zijn er weer duizend vragen
als eb en vloed zo is het leven
geselt de mens in immer trachten
diepte te doorgronden
ik werp niet meer de eerste steen
ook ik heb zo mijn zonden
feedback van andere lezers- jan
machtig mooi om te lezen poes!
grtzz Kat: Ik ga er van spinnen, dank je wel - martine
het bewust neerzetten van de kracht en waarde van leven
prachtig anneke
xxx Kat: Kus voor jou - mistral
zeer graag gelezen dit mooie gedicht! Kat: Fijn dat je het mooi vond - kerima_ellouise
het leven blijft een eeuwig trachten, een inzicht van 'eigen zonden'...mooi neergezet!
groetekes Kat: En zo is het, dank je wel - louisaatje
heel erg ritmisch,hier en daar zou ik het rijm weghalen:
verzandend stranden= verzanden Kat: Zal er even naar kijken bedankt - killea
beautiful Kat
xx
j Kat: Miauw en een kopje als dank - Hoeselaar
Mooi, of hoe dat we afhankelijk zijn van de natuurlijke krachten die ons omgeven
Willy Kat: Niets is zonder betekenis, alles is verbonden met elkaar. Dank je Willy - tessy
Heel erg mooi, ben er even stil van Kat: Blij dat je het mooi hebt gevonden - manono
Ik heb er van genoten. Mooie rijm en beweging van de zee. Kat: Dank je wel voor even meedeinen
|