|
< terug
Liefde kunnen klateren
Zomaar kunnen huppelen
zonder bange bijgedachten
liefde kunnen knuffelen
geen klappen te verwachten
het lijkt mij begeerlijk leven
zo van suikerspin en nougatknots
wel(k) licht wacht het geven
ik moet nog steeds granieten rots
Zomaar samen fluisteren
zonder wanklank wachten
liefde klateren en luisteren
simpel mogen verzachten
weer oneindigheden voelen
zo van ikke-mijn en jij-jouw-zijn
wel(k) zijn wacht op doelen
ik wil niet steeds vergeten pijn
Ik vier straks eeuwig doodgezwegen feest
met een schoon geweten
een kind dat haar historie vreest, niet leest
harde feiten niet wil weten
ik wil niet eeuwig en bij leven doodverklaard
was niet hard, juist veel te blij
ik wil niet levend in een dodenboek bewaard
ik wil van haar houden, worden aangeraakt
alleen liefde maakt ons weer vrij
Maar gras groeit ook niet harder als je er aan trekt
feedback van andere lezers- klaver4
Als ge deze leest, komt het zeer impulsief over, recht uit het hart en oprecht! Wat ik altijd apprecieer; maar het leest niet direct gemakkelijk, mss kun je de onderliggende boodschap meer recht aandoen met paar bijsturingen (ik moet nog altijd granieten rots bengelt eigenlijk nogal onduidelijk achteraan die eerste strofe voor mij), al moet dat eigenlijk niet noodzakelijk zenne, maar noblesse oblige hé mss?
grtz
klaver4
Dora: Goede suggestie, alhoewel... mijn verhalen zijn boekdelen. Misschien samen toch een geheel, later, - GoNo2
Knap!
Dora: Dank je wel, Hoe moet ik hard en zacht in Godsnaam in een noemer brengen? - matahari
Impressionistich spontaan
liefs matahari
Dora: Dank je. Doorleefde herinneringen aan de vehalende wandel. Het leeft nog immer - Kat
Lieve Dora deze kende ik al maar ontroerd mij nog steeds. weer graag herlezen. xxxx
Dora: Dank je, waar zouden we zijn zonder.... - tessy
Heel erg mooi, ik hou van gedichten die recht uit het hart komen.
En ik wens je heel erg toe dat je vlug aangeraakt mag worden.
Laat ons hopen dat mei een kentering brengt.
Dora: Dank je Tessy, ik ben reeds aangeraakt door de liefde, anders bestond ik misschien niet eens meer....
kiezen voor leven won het toch weer - hettie35
Het is zwaar wat je schrijft, maar je lijkt mij
een sterke vrouw. Heb het graag gelezen,
groetjes Hettie
Dora: Dank je, Ja een mens word al maar sterker. Nooit dommer. - manono
Voor mij leest het ook wat zwaar. Toch komt er zoals eerder vermeld, spontaniteit uit, eruptie van emoties zelfs.
Dora: Dank je, in IJsland ( best toevellig) is er ook iets aan het erumpteren, en verder ligt het vliegverkeer zomaar stil....
|
