< terug
ZONOVERGOTEN
De zon schijnt zacht door de louvredeuren
deelt mij moeiteloos in strepen
ik wentel naar de schaduwkant
maar ook daar streept zij de wand
het huis ontwaakt in het witte licht
mijn naakte voeten zweven
even boven het koele marmer
voor ik een stap zet in de nieuwe dag
buiten koeren zacht twee duiven
het is alles wat ik hoor
de wind ligt stil na wat rumoeren
de baai weerspiegelt aquarel
drapeer het zachte linnen losjes
om mijn naakte lijf
open voorzichtig de louvredeuren
een ogenblik ben ik verblind
traag valt het linnen op de grond
de zon neemt gretig bezit van mij
zij kleurt mijn naaktheid
ondeugend bronst zij over het leliewit
feedback van andere lezers- manono
Wat een aantrekkelijke sfeer! ( zon - louvredeuren, linnen, duiven, marmer)
Laatste vers vind ik bijzonder mooi! Kat: En dat allemaal in één vakantie! Dank! - hettie35
Schitterend, doet mij aan vakantie denken,
groetjes Hettie Kat: Was ook vakantie vorig jaar Corfu! Dank je wel! - Hoeselaar
Mooie beelden schiep je hier en mijn fantasie gaat daarbij zijn eigen weg
Willy Kat: Wat een vakantie gedicht al niet met je doet! Dank voor reageren! - tessy
Ik zie de beelden bij het gedicht, eentje om nog vaak te herlezen. Kat: Het is één van mijn favorieten! Dank je wel Tessy! - jan
het wordt hoogtijd dat ik eens naar het Louvre ga Poes;-))
grtzz Kat: Ben er ook nog niet geweest. Ik schilder wel maar denk niet dat ik daar ooit zal hangen! hahaha! Dank je wel - klaver4
aha, dat zijt gij die ik heb zien staan laatst! :o)
beeldend neergezet, voelt zomers aan!
grtz
klaver4 Kat: Was jij ook op Corfu in juni 2009 dan???? Het is inderdaad een vakantiegedicht dus zomers! Bedankt voor even meegaan in mijn woorden.
|