naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Zweven

door roggemanj

Boven de kliffen wil ik zweven
Als een vogel zo licht

Mijn veren niet verheffend
Me laten dragen door een lauwe bries

Gewichtloos zweven, urenlang
Geen zin meer in het grotemensengedoe

Mijn zinnen op doorkijk gezet
Mijn gevoelens op zacht

Zweef je met me mee
Ik zal je leiden

We zweven samen, urenlang
Geen gedoe meer, juist jij en ik

De zon zal onze gezel zijn
De wind zal ons dragen

En als jij me volgt
Dan zijn we onsterfelijk

Zelfs de allesvermalende kracht van de tijd heeft geen vat op ons
Zwevend over het landschap

feedback van andere lezers

• kapiteinsebbos
  heel mooi gedicht, kan het niet uitleggen waarom...
  roggemanj: is ook zo bij mij :-)
• Leona
  zo ziet het leven 'hierna' misschien wel uit
  roggemanj: ja...wie weet :-)
  johan
• geertje
  dit is het nu...
  in goed uitgekiend
  gezelschap
  laat mij,
  jou
  de weg tonen
  verdwaal niet meer, nooit...
  liefs
  
  roggemanj: ik neem je hand en volg je
• Vlinderman
  Vrijheid, blijheid, iedereen droomt ervan. Dat heb je knap geduid met enkele eenvoudige regels, die iedereen kan verstaan met ogen in het hoofd.
  
  groet, Frans V.
  roggemanj: fijne reactie...bedankt daarvoor