naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Een plank rijmde verleden

door Kat

Slechts uit begeerte
weefde ik jouw patronen
aan wat mij niet eigen was
vouwde het in verborgenheid


later zocht ik wat van jou was
in de hebzucht van mijn geest
gleden mijn vingers aarzelend
heel even langs verbeelding

las mijn ziel wat nooit gebleven
zoekgeraakt voorgoed verdween
ogenschouwde in het blinde tasten
dat wat ik wilde maar nimmer had

denkbeeldig de patronen
stoffig leeg in krakend kast
een plank rijmde verleden
als niet welkome gast

feedback van andere lezers

• Dora
  Hier kunnen we onze eigen fantasie heerlijk bij
  uit de kast rukken..
  Niet alles bevingeren! Kijken doen je met de ogen...
  Een plank trekt krang bij vocht
  kippenvel knel bij de kilte van de tocht
  dus wel een dikke trui aantrekken....
  Kat: Mens ik zit te puffen! xxx
• ive
  Kat of mag ik je Anneke noemen, dit gedicht getuigt van een groot talent. Als jouw schilderkunst nog maar in de buurt komt van wat ik hier lees, dan moeten deze echt mooi zijn.
  De lichte cadans maakt jouw mooie woordengoochel zo aangenaam om lezen. Erg goed. Chapeau!
  Kat: Anneke natuurlijk geen probleem. Wat een prachtig compliment wat ik dankbaar aanvaard. Een paar schilderijen staan op BasicPublishing bij mijn profiel. Dank je wel voor de tijd nemen van het lezen en reageren, fijne avond! Anneke
• Hoeselaar
  Hier kan ik bij filosoferen
  
  Willy
  Kat: Neem de tijd Willy. Dank je wederom voor het lezen!
• tessy
  Hier heb ik van genoten Kat
  Kat: Daar ben ik blij om. Geniet de mooie avond! Anneke
• kerima_ellouise
  p r a c h t i g! wat een juweeltjes van zinnen!
  
  'k zou een zin willen neerzetten die ik zo mooi vind, maar ze zijn allemaal zo mooi!
  
  groetjes
  Kat: En ik vind dat jij zo prachtig schrijft! Maar lief dat je het weer even liet weten, kus dan maar! Anneke
• alie_jankind
  mooi beeldend vers
  
  groetjes
  Kat: Dank je wel Alie!
• killea
  as always Kat, a gem
  xxx
  j
  Kat: Zoveel dank!
• manono
  Die ene kast, die ene plank... jaren kom je er niet aan en dan ineens wel. Maar al die tijd wist je wat daar opgeborgen was.
  
  Mooi, Kat!
  Kat: Ja zo gaat dat in het leven. Fijne dag!