naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

de kronkelwegen

door dorus

de kronkelwegen van het leven
hebben mij tot hier gebracht
veel is er niet gebleven
geen moed meer en geen kracht

zoals aan d'horizon de wegen
vernauwen tot een enkel lint
ben ik in jaren nu zover gestegen
dat ik zie waar 't einde begint

de brede lanen van mijn jonge jaren
zijn verleden en voorbij
er zijn slechts smalle paden vol gevaren
ik weet het einde nu nabij

feedback van andere lezers

• Dora
  Maar Dorus, wat een juweeltje over wat zoveel van ons meemaken.
  Dank je wel.
  Voel me een heel stuk begrepen...
  zo dom zijn we dus nog niet.
  Als we elkaar de hand geven, is het minder eenzaam.
  dorus: moeten we eens afspreken, nietwaar.
  dank!
• Kat
  Mooi!
  dorus: danke
• kerima_ellouise
  als de brede lanen verdwijnen, maar het zicht zich openlegt op de smalle paden, verbredend binnenin...
  
  mooi!
  
  groetekes
  dorus: danke
• Hoeselaar
  Ook al zou je gelijk hebben dan noch niet de moed verliezen en enkel maar doorzetten.
  
  Trouwens mooi in rijm gebracht
  
  Willy
  dorus: danke
• manono
  Dat heb je treffend weergegeven, hoe het arsenaal mogelijkheden met het ouder worden gestadig afnemen.
  dorus: danke
• Aramis
  Zeer mooi !
• hettie35
  Heel mooi geschreven,
  groetjes Hettie
  dorus: dank u