< terug
Adieu Johanna
Later op de avond
werden schaduwen langer
en strekten schimmen zich
stil en onbeweeglijk
naast het marmeren beeld
fluisterend over een verleden
dat hij niet kon vergeten
terwijl pijn en berouw
zijn hart verdronk
en toen de dood haar ogen sloot
stapte zij in het licht
waarin de zon nog slechts
een schaduw was
© eric
Wat voorafging:
Vakantie in het Lechtal. Een droomhotel, met een Wirt en een Wirtin die zich letterlijk met alles bezighouden. Van het ontbijt tot de Tirolerabend, van dagelijkse overheerlijke buffetten tot een Almfest waar de Wirt en zijn zonen zingen, jodelen en accordeon spelen…
Toen we, die avond, naar het hotel terugkeerden, was hun tante (in het hotel, waar ze de laatste vijf jaren verpleegd werd) overleden.
Met zijn allen zijn we een laatste groet gaan brengen. En bij het vertrek gaf de Wirtin me een exemplaar van het overlijdensbericht, waarop volgende tekst:
„Ich glaube, daß wenn der Tod
unsere Augen schließt,
wir in einem Lichte stehen
von welchem unser Sonnenlicht
nur der Schatten ist."
Ter herinnering aan Johanna,
° 25.04.1922 - † 28.06.2010
feedback van andere lezers- VUURKRACHT
Rakende woorden;
heel mooi neergezet! - alie_jankind
van mij mag het ook wel zonder toelichting
mooi gedicht
groetjes - Dora
Een bijzondere beleving dus...
mooie illustratie daarvan is het gedicht. eric: Dankjewel, Dora xxx - kerima_ellouise
mooi in gevoel neergezet...
groetekes eric: Bedankt en groetekes terug xxx - tessy
Mooi deze eric: Dankjewel, Tessy xxx - manono
Mooi weergegeven! eric: Dank je! - Magdalena
wat een prachtig gedicht!
die dame heeft toch wel heel veel levensjaren gekregen van de Tijd, dat geeft rust en aanvaarding vind ik eric: Dat wel, maar toch, het is niet precies datgene wat je verwacht wanneer je op vakantie bent...
Dank voor je reactie
xx
|