naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Oplaadbaar

door jack

Ik verloor u langzaam
al voor uw naam grijs op wit stond gedrukt
en de eenzaamheid die ik u wilde besparen
- dit is mijn troost - ze bestaat niet

ge zijt nu bij onze lieve doden
eendere batterijen in evenwijdige rijen
schouder aan schouder elkaar eeuwig nabij
neen, ge zult niet eenzaam zijn.

feedback van andere lezers

• alie_jankind
  ik zie voor me het beeld van een grote legerbegraafplaats
  
  gr
• Dora
  Mooi gegeven, in pracht passende gedragenheid en afstand weergegeven.
  Treurig ook.
  Na de dood nabijer dan in leven.
  jack: Nergens zoveel liefde als op een kerkhof, het zijn echte reservoirs van herinneringen en genegenheid. Prachtig vind ik dat. Geen idee waarom ze altijd worden voorgesteld als akelige plaatsen.
  
  Ik vind het niet treurig, integendeel. Maar ik begrijp wat je bedoelt.
  
  Dank voor het lezen!
  
  (een mannelijke tegenhanger over je stuk omtrent vrouwen, hmmm dat wordt moeilijker ;-) )
• Magdalena
  prachtig, vooral die eerste strofe: is eigenlijk een gedicht op zich
  
  ik heb wat meer opmerkingen bij de 2e strofe:
  1) NIET alle doden zijn lief, echt niet
  (stil omhulsel van geliefden en doden ?)
  
  2) dat allerlaatste zinnetje 'neen, ge zult niet eenzaam zijn' heeft iets dat te banaal over komt voor jouw stijl
  
  (lijfloosheid maakt vrij ?)
  jack: Ha, dat vind ik nu eens fijn zie, kritiek waar ik iets mee kan. Ik probeer dat ook vaak te geven maar dat wordt niet altijd in dank afgenomen... :-)
  Ik neem het zeker in overweging!
  (ik plak zo'n kritieken altijd een tijdje onderaan het word-document waar dat gedicht staat tot ik er grondig genoeg over nagedacht heb)
  Dank!
• killea
  I feel so close and full of love for all my dead friends, who visit in my dreams, give me peace of mind. Beautiful poem Jack
  xxx
  j
  jack: Well yes, that's exactly yhe feeling I'm talking (errrrm writing) about!
• KapiteinSeBBos
  daar is ze weer met haar gedichten!
  
  xxx
  jack: Neen tis nog materiaal van het laatste halfjaar dat toen niet afgewerkt raakte en nu wel, min of meer. Nog niets nieuws.
• kerima_ellouise
  de 'saamhorigheid' in verdriet maar ook in zelfde ervaring, de herinneringen maakt dat bezochte zielen verbinden naar de nog levende zielen...in de stilte van het kerkhof
  
  mooi neergezet
  
  groetekes
  jack: Inderdaad. Dankjewel voor de leuke fb!
• julien_maleur
  een droef gedicht, maar ook hoopvol, ontroerend ook
  JM
  jack: dankjewel!
• tessy
  Op het kerkhof zijn alle mensen eindelijk gelijk. Ik bedoel er is geen verschil meer tussen zwart wit arm of rijk, iedereen ligt er te "rusten"
  Mooi gedicht
  jack: Zo is het.
  Dankjewel!
• Kat
  Zo respektvol, zo mooi!
  jack: Het had volgens mij wat dieper mogen gaan, maar dankjewel!
• manono
  De wegen van het brein zijn ondoorgrondelijk, zoals ze kronkelen tot ze beemden van troost flankeren.
  jack: Ondoorgrondelijk: misschien soms, maar vaak toch vooral heel voorspelbaar ;-)
  Dankjewel.
• hettie35
  Ontroerend geschreven,
  groetjes Hettie
  jack: Dankjewel!
• VUURKRACHT
  Bijzonder gedicht!
  Vind de eerste strofe al een gedicht op zich,heel mooi en stilmakend!
  jack: Dankjewel :-)