< terug
Weet U moeder aarde....
Het was haar adem die
eeuwig leven schiep
de ruigte van verleden
in boezems liet verblijven
gekoesterd in verlangen
maar onomkeerbaar schrijdend
tijd van het begin
in eenzaamheid verdrijvend
buigend naar nieuwe wetten
moeizaam was dat niet
gezien onmetelijkheid en ruimte
wiegde zij haar eigen leven
een handvol schepselen niet meer
dan een even zeldzaam kijven
kent zij het doel van dragen
het grenzeloos vertrouwen
dat ijstijd biedt nadien
hoe zou herschepping zijn
in hiernamaalse dagen
weet U moeder aarde
hoe lief ik U heb hoe lief
feedback van andere lezers- Hoeselaar
Mooie benadering van het scheppingsverhaal en de vraag waarom.
Willy Kat: Fijn dat je me weer las! Bedankt! - manono
Dit is een gedicht naar mijn hart.
Bij 'herschepping' zie ik distels breken door het asfalt van de drukste snelweg.
Hoe goed heb je in woorden geschreven wat ik vaak voel.
'Kent zij het doel van dragen'
Ik heb wel driemaal 'bezems' gelezen ipv 'boezems'.
Kat: Mooi die tweede zin van distels breken... Dank je wel! - Dora
Zoals altijd weer aards geschreven, beleven in de woorden die je weeft van het tapijt des levens.kopske van Doramora Kat: Kopske terug! - Aramis
die ruige boezem sprak me wel aan ;)
naast al de andere geologische wetenschap ... Kat: Ja wel wat wulps maar vooruit! Dank je wel! - tessy
weet u hoe ik dit gedicht liefheb...zeer graag gelezen Kat Kat: Wederzijds, ik heb het met liefde geschreven! Groetjes Anneke - Magdalena
simpelweg ~~~~~~ zucht ~~~~~~ ja dus Kat: Dank je wel! - kerima_ellouise
een gedicht om lief te hebben...het doel van dragen...mooi mooi
groetjes Kat: Dank je wel!
|