Volg ons op facebook
|
< terug
de laatste narcis
tussen maart en juli
terwijl de lentelucht
zwanger was en de bodem
geworteld in duizendvoud
en negentien treinen
uit Drenthe vertrokken
schreeuwden stemmen schor
met voorbedachten rade
tussen maart en juli
slaan dagen op de vlucht
een zachte voorjaarsbries
maakt bange harten koud
de rails als levenslijnen
met afgesneden lokken
in het veld van Sobibor
die Zeit kent geen genade
feedback van andere lezers- alie_jankind
om het koud van te krijgen ....
Dit weet je heel mooi in woorden vast te leggen!
liefs - Dora
afgesneden lokken,
de herinnering gaat door
de tijd, altijd, door all tijd
tot er niemand meer
over schrijft. ingelien: dus daarom schrijf ik er nog over
zolang ik leef
en 'oud bloed' in me stroomt...
lieve groet, - tessy
Hier ben ik stil van... ingelien: gelukkig, lieve Tessy.
het is goed om hier regelmatig 'stil' van te worden,
want hun stilte spreekt!!
dank en lieve groet, - killea
sublime, Ingelien
xx
j ingelien: dankjewel.
het verleden doet meer met je dan je dent,
lieve groet, - Kat
Wat een mooi indringend schrijven! ingelien: tja, hun leven en hun tijd is en blijft indringend.
dank en lieve groet, - jamal
....
(en nog steeds gebeurt dit..weliswaar anders...)
voorbedachte?
groetjes ingelien: weliswaar anders, maar toch ....
blijft deze periode voor mij heel persoonlijk pijnlijk.
nee, voorbedachteN mag,
maar in ieder geval bedankt voor alles,
lieve groet, - manono
De 'negentien treinen' op zich zijn al schokkend...
die Zeit kent geen genade ... zo treffend!
Krachtig gedicht, Ingelien! ingelien: ha, manono, wat een meelevend commentaar,
doet me goed.
thanX!!!
lieve groet,
ja, het waren precies negentien treinen vol met bijna nietsvemoedende Joodse gezinnen, ze zagen voor het laatst het voorjaar en de bloeiende narcis
(mijn opa zat er tussen...)
lieve groet,
|