naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Knikkerlicht

door Dora

vanuit de tunnel
waar het gouden licht
de dageraad zelfs laat blozen
door iets onbestemds gedreven
wellicht intuïtief gekozen
of zomaar ingegeven
is het ene perfecte moment
dat je er bent
het juiste

wonderlijk toeval
verwachte onverwachte kans
die ik aangrijpen zal

ben nog immer het kind
dat liefde vindt
als een stoere stuiter die
ik lang geleden ben verloren
houd ik je tegen de stralenzon
en het licht van de maan
het zal ons toebehoren
als we open staan
te beginnen
spelen wij
met waaiers vanbinnen
lichtende knikkers van geluk

verstilde tranen
druppels liefdeswarmte
uit alle poriën stomen zal
zodra wij elkaar minnend vinden
ons oud en nieuw verbinden
duizendsterren overal
hoge open deuren
zal het kristalheelal
en de wereld mee kleuren

feedback van andere lezers

• Magdalena
  zotte mus, o zo moooooi!
  
  herkenning (die ik in een doosje zou willen stoppen, verborgen, beveiligd)
  Dora: tiktiktik, uit het dooske, klopt het gekke muske van dank u
• Hoeselaar
  Zij knikkerde graag vele met lichten,
  maar toegegeven dat waren geen zichten
  zo een licht dat steeds meer knippert
  is lampgeknipper maar dan versnippert
  
  Willy
  Dora: We ipperen er wat af he Willy? Leuk zo...
• Kat
  Het is altijd wachten op het juiste moment, maar als vlinderen begint zijn het als knikkers van een kind, de glans die verrukking brengt en het nog meer verlangen. Mooi mooi mooi genieten jou schrijven !!!!!
  Dora: Moi die knikker, met die kleurtjes, nieuwe liefde heeft voor mij iets speels met spannende harten.
• manono
  Prachtig, Dora!
  Dora: Dank je wel...zo spring ik van de hak op de tak
  van kind naar oud
  van pijn naar koud
  of lief en vrolijk stout....
• jan
  wauw Doortje, zo mooi, ik zit te stuiteren achter mijn scherm!
  
  grtzz
  Dora: Dank je wel....Soms heb ik wel eens inspiratie, meestal van de hak op de tak, tussen het kind in mij (krijgt men niet kapot) en het kind.
  Morgen vouw ik origami, dat is weer van geheel andere strekking
• silvia
  :-)
  Dora: Dank je wel Silvia
• tessy
  Prachtig hoor, ik sta een beetje achter in het lezen, en het eerste dat ik lees is meteen een voltreffer
  Dora: Oeps, dank je Tess. Bkij dat het je trof....
  (Ja, heb wel de sokken erin wat productie betreft...de verhalen schieten ook als paddestoelen uit mijn brein, het lijkt wel herfst)