< terug
Vederlicht
zo klein en teer
in het grote bed
de huid bijna doorzichtig
getekend met het blauw
van je levensaderen
zo licht als een veer
vechtend als een leeuw
gaat je hart maar door
je zegt ik ben een Fries
uit een sterk geslacht
het is mijn tijd nog niet
al voel je wel de geeuw
toch weten we samen
dat je verlangt om te gaan
wetend dat de pijnen dan vervagen
oplossen in eeuwig bestaan
doch de levensdraad is sterk
ragdun maar rechtop blijven staan
ook al zie je de dood al verlossing
je tweestrijd is bijna vleugel lam
het leven loslaten is moeilijk
nog één keer haal je alles uit de kast
wil je laten zien dat je sterk bent
terwijl je innerlijk aan het einde bent
feedback van andere lezers- killea
the pain of the dying will end, your pain of loss has only just begun.... strength and acceptance is what I wish for you, and the knowledge that love never dies.
xxx
j hettie35: Dank je wel June, je hebt het helemaal begrepen wat ik hier bedoelde. En dat voelt fijn.
xx Hettie - dorus
een van mijn kleinkinderen was ook een prematuurtje. Het is nu een krachtige flinke jongen!
Mooi, zeer mooi! hettie35: Dank je Dorus voor het lezen,
groetjes Hettie - Kat
Kan slechts zwijgen bij zoveel droefheid! XXX hettie35: Het is heel pijnlijk dat is waar, en ik hoop dat ze het niet
nog erger te verdragen krijgt.
liefs Hettie - tessy
Ik blijf er stil van Hettie, het maakt herinneringen wakker... hettie35: Dank je Tessy en ik begrijp je volkomen,
groetjes Hettie
|