< terug
terug-ogenblik
de verwondering op haar gelaat
schittert en straalt en verhaalt
over die verre tijd, lang geleden,
toen hij nog zelf het kleinste zag
herinnering aan gelukkig zijn
met schijnbaar onbelangrijk de
minieme stukjes van de puzzel
liefst zonder handleiding gebracht
vreugde na die creatieve seconde
waarin wat stuk was tot leven kwam
dankzij gebroken touwtjes en stukjes
die naam al lang niet meer waardig
geniet hij honderdduizend dagen lang
zo van kinderlijke liefde vervuld
dat hij vandaag even kan vergeten
hoe snel de tijd soms durft lopen
feedback van andere lezers- Ghislaine
Subliem. Ouder worden kan pijn doen. Vlinderman: Iemand van ons is hier een genieter. Het kan jij of ik zijn, maar aangezien ik mezelf zou herkennen, schijnt mijn verbazing op jou ;) Ondanks des werelds leed de glimlach altijd boven!
groet, Frans V. - backie
Een sterk nostalgietje, Frans.
Vergeef me mijn tikfout ( het woordje 'en' staat er teveel) in mijn vorige feedback. Altijd te snel hé.
groeten. backie Vlinderman: Ben net zo snel als jij in fouten typen, Backie, maar ik weiger te verzenden voor het de wereld kond gemaakt kan worden, en zelfs dan nog loopt het soms fout. Maak je dus geen zorgen. En bedankt voor je waardering!
groet, Frans V. - CaptainNorth
dit is simpel, mooi, eenvoudig en daarom zo krachtig...
yes!
gr
cap Vlinderman: Kapershoed op de schouder herhaalt: waar is mijn papegaai???
groet, Frans V.
|