< terug
het oogsten van geluk
de laatste scherven van geluk
gelijmd met deeltjes geduld
niet voor lang want het ruiterpad is
leeg van paarden en vol van wind
het halssnoer hangt van nek naar stuit
voeg daartoe iets van specie of cement
roer de dagen door de weken
en zie, de ziel zal breken
het licht zondert de schaduw
ver vanaf mijn reikwijdte, draagt
de molensteen door de as van het korenveld
het is herfst, de boer vergat te oogsten
Toelichting:
dag twaalf en de herfst slaat toe
feedback van andere lezers- ydm
ik sluit me bij hettie aan...
x yvonne - Liesje
ééntje om niet te lezen in een haastje, maar dat maakt poëzie soms bijzonder... - tessy
Scherven gelijmd met deeltjes geluk..roer de dagen door de weken, en de as zal breken.
Ik denk dat ik me de situatie kan voorstellen..als de boer dan ook nog vergeet te oogsten rotten de vruchten op het veld.. - hettie35
Beetje moeilijk te volgen maar toch ook niet slecht.
groetjes Hettie - Dora
Intrigerend als molenstenen om je nek door ongeoogste velden te dragen en de herfst te wachten die pijn moet verzachten,
of zo iets, dat lees ik er in... - alie_jankind
van mij mag je wel wat minder cryptisch zijn,
ik struiken over je woorden, je weet me niet vast te houden, helaas.
volgende keer beter...
groetjes
|