|
< terug
Mijn doden
Mijn doden
mijn doden
ze leven met me mee
ze wonen in mijn dagen
ze eten van mijn woorden
ze drinken van mijn tranen
ze glimlachen met mijn mond
en mijn vader
mijn vader blijft mijn vader
hij verhaalt over verre oorden
en reist met me mee
feedback van andere lezers- hettie35
Hier wekken herinneringen bij mij op, heel mooi!
groetjes Hettie
adem: :) dank je wel! - tessy
dit beneemt me even de "adem" ;-)
adem: :) dank je wel! - jan
doodgewoon erg waar adem...
grtzz - kerima_ellouise
dit is zo heel erg mooi!
liefs
adem: dank je Kerima! - alie_jankind
mooi 1 novembergedicht, inderdaad ...
lieve groet
adem: dank je wel! - b_engel
aangrijpend!!!
zeer sterk
en een grote dankjewel!
adem: dank je wel! - Liesje
ontroerend... - Runner
Mooi
adem: dank je! - julien_maleur
Een 1 november gedicht. Origineel hoe je de doden weer tot leven wekt in jouw gedicht.
groeten
JM
adem: dank je wel! - Dora
Mooi hoe de doden meeleven met de levenden
Ik denk dat doden losgelaten moeten worden
om verder te kunnen gaan, dan is hen herinneren mooi..
adem: dat denk ik ook! - ydm
pfffffff ga hier van huilen....dank je wel voor dit delen...zo intens
liefs yvonne
adem: dank je wel! - jamal
prachtig, hoe je het `onsterfelijke` beschrijft met de donkere zijde ervan
groeten
adem: dank je wel! - lanseloot
Heel herkenbaar, Adem. Hoe ouder ik word, hoe meer ik dit ervaar.
adem: ik ook :) - VUURKRACHT
even proberen
ze de vrijheid te geven
zo kan ook jij
weer verder
in dit leven...
Lieve groet,
Monique
adem: dat doe ik wel! :)
|
