< terug
Tot de bodem
je vraagt stil of ik het ben
vaag herken je mijn stem
zachtjes sus ik bevestigend
het lijkt of je niet herkent
onze handen vinden elkaar
even is herkenning daar
ontroering kost een traan
hart zit diep in een orkaan
feedback van andere lezers- Kat
Lieve Hettie prachtig zoals jij stervend leven beschrijft in alle facetten er doorheen gaat! hettie35: Dank je wel,
groetjes Hettie - killea
tender loving poem Hettie
xx
j hettie35: Dank je wel,
groetjes Hettie - dichtduvel
Ik volg alie jankind, grtz, j hettie35: Dank je wel,
groetjes Hettie - Hoeselaar
Ag fundum ! hettie35: Helemaal waar Willy,
dank je voor je reactie.
Groetjes Hettie - VUURKRACHT
Mooi, hoe je weerom
op een tedere manier
die bijzondere emoties weet vast te leggen Hettie!
Groetjes,
Monique hettie35: Dank je wel,
groetjes Hettie - elpe
Laat die orkaan al het negatieve wegnemen....
hettie35: Dank je wel,
groetjes Hettie - tessy
Ik heb het reeds gezegd, je gedichten doen me aan vijf jaar geleden, mijn moeder haar strijd denken, misschien daarom dat ik er zo in mee leef.
hettie35: Dank je wel Tessy
groetjes Hettie - Dora
hart centrum van de orkaan. Ja wat gaat het dan te keer... want ieder moment... hettie35: Dank je wel,
groetjes Hettie - alie_jankind
een gedicht dat raakt
lieve groet hettie35: Dank je wel,
groetjes Hettie
|