< terug
Dan breekt een lach
Als splinters dageraad
de nacht trachten te breken
die dik en zwaar beladen
pijn dekent om verlies
als horizon haar licht streept
in bredere verwachting
en tijd geen factor blijkt te zijn
omdat ze dat verkiest
als het onderwerp verknekelt
in de tuin van doden rust
tranen tot kristal verworden
het schreeuwen van de ziel gesust
dan breekt een lach
door jouw zwarte maan
worden lichtjes gestrooid
in een donker bestaan
feedback van andere lezers- kerima_ellouise
erg mooi hoe je dit gedicht laat bollen door sterke woordkeuzes!
groetekes Kat: Je laat me blozen! - hettie35
Mooi geschreven,
groetjes Hettie Kat: Wat meer kan ik verlangen! - Runner
Mooi! Kat: Dank je wel Henk! - alie_jankind
licht in het duister, graag gelezen
1e strofe trachten vind ik mooier aansluiten bij nacht
mvgr Kat: Dank je wel Alie je hebt gelijk, trachten is mooier! - jan
de maan is eigenlijk wel belachelijk..ver;-)
grtzz Kat: Met een rijke fantasie lijkt hij steeds dichterbij te komen! - Dora
Wat een prachtige briljant is dit
Ja, zodra er geen meer is,
komt er licht in de duisternis Kat: Soms is dat prettig op je pad! XX - tessy
Wauw Kat prachtig..ik ben er helemaal stil van, het raakt Kat: Dank en een fijne avond!
|