naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

loslaten

door kerima_ellouise

loslaten



het werd stil, het werd anders
het werd ook veel meer dan
onvervangbaar of een lang verhaal

beelden mompelden over troost
alsof de dans van chrysanten hen verwarde
in eigen, uitgesneden armen

de wereld was ook niet groter dan de aders
van steen, uit het zaad gegroeid

dan de zekerheid van de aarden weg
tot het verlangen naar jou
bij jou

het was stil, het was anders
tot jij sprak, terugstroomde
in mij

ik je vinden kon

feedback van andere lezers

• fairy
  Pakkend!
  Loslaten is niet altijd gemakkelijk, is eigenlijk NOOIT gemakkelijk, maar maakt het rouwen wel eenvoudiger eens je het gedaan hebt. Vanaf het moment dat je hebt losgelaten, lijkt het of je meer ruimte hebt om je dierbare toe te laten en dan merk je pas hoe dicht hij wel in je buurt is...
  
  Wendy x
  kerima_ellouise: dank je wel Wendy, mooie reactie!
  
  groetekes
• alie_jankind
  je vers doet naar het voorjaar verlangen
  
  mvgr
  kerima_ellouise: If Winter comes, can Spring be far behind?
  (Percy Bysshe Shelley)
  
  dank voor je reactie
  
  groetekes
• teevee
  Jij maakt het beeld
  dat soms vervaagde
  in mijn wezen
  weer opdaagde
  kerima_ellouise: het beeld omarmd
  zo zacht gevoeld
  heeft het uur verwarmd
  in het hart bedoeld
  
  dank je
• hettie35
  Schittered!
  groetjes Hettie
  kerima_ellouise: dank je wel!
  
  groetekes
• bragt
  dit laat je niet los
  kerima_ellouise: dank je Bragt
• jan
  stenen spreken soms...
  
  grtzz
  kerima_ellouise: soms wel, de foto die bij dit schrijfsel hoort, sprak zeker.
  dank je Jan
  
  groetekes
• Liesje
  Filosofisch enorm sterk!
  kerima_ellouise: dank je wel Liesje
  
  groetjes
• Kat
  Prachtig!
  kerima_ellouise: dank je wel Kat!
  
  groetjes
• killea
  ugliest grave flowers in a beautiful poem, lovely Kerima Ellouise
  xx
  j
  kerima_ellouise: thank you Killea
  
  xx
• Anjer
  het verlangen te sterk, zekerheden onzeker... grt Anjer
  kerima_ellouise: dank je Anjer, fijn dat je wilde lezen!
  
  groetjes
• Dora
  Mooi... als iemand in je terugkomt om te troosten.
  chrysanten die dansen? Oef, ik kan niet goed tegen die bloemen...
  kerima_ellouise: dank je Dora, er hoort eigenlijk een foto bij...een beeld rond een grafsteen..
  
  Maar huhm, je doet me nadenken...ik zag bossen chrysanten op het kerkhof ...alsof ze dansten met elkaar als troost...maar huhm...ja, eigenlijk is die dans niet op z'n plaats
  
  heb je een voorstel ?
  
  groetjes