naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Het bevreesde leven

door elze

leer mij ook hoe jij met je
vingers door de bladeren van een boek
schuifelt en als een stille sopraan
het belezende temt in jouw eigen sfeer

terwijl de koffie dampend jouw silhouet
verheerlijkt in mijn droom

ik kan geen nacht meer in jou bespeuren
terwijl mijn ogen nog kleven aan de schepping
waar ik nog drijvende was in een alsmaar zinkende
diepte, geen roep of stem betreurt mij ofschoon
het duister grenst aan liefde en vergulde fantasieën

hoe verlaten ik ook ben, op deze ochtend
ben ik even een getemd beest en laat
ik mij leiden door het leven dat me zo bevreest

feedback van andere lezers

• hettie35
  Zeer poetisch geschreven,knap.
  groetjes Hettie
• Kat
  Wat een prachtig poetisch schrijven, het raakt me! Groetjes Anneke
• tessy
  Voor mij is dit gedicht meer dan een uitstekend waard
• Anjer
  mooi! grt Anjer
• alie_jankind
  heel graag gelezen
  
  mvgr
• Dora
  Ja, dit is een poweties juweel en zo mooi gezegd:
  Ik kan geen nacht meer in jou bespeuren
  terwijl mijn ogen nog kleven aan de schepping
  
• VUURKRACHT
  Een schitterend gedicht!
  
  Heeft me diep beroerd Elze.
  Groetjes!
  
  
• Wee
  Een echte Elze, móói.
  (Laatste woord: bevreesT?)
  x
  elze: ja, met een T
  
  
  liefs