|
< terug
Ze passen in mijn hand
Daar sta ik met een handvol leven
niet genoeg om weg te geven
wik en weeg als een strateeg
niet eens een druppel op een plaat
niet eens een pluizenveeg
oh ik weet het is van mij
ontstaan uit een geboortebrij
je schepselt hier en daar
voor een eigen kinderschaar
je ziet het niet het aards geworstel
het pasop tellen offensief
een blanco geboortebriefje
is wat je krijgt mijn liefje
ach wie mij kent heeft mij lief
ze passen in mijn handen
en zij die in het voorbij
blikken wierpen wie ben jij
hebben anderen lief liever dan mij
feedback van andere lezers- teevee
Ik stond vaker
met een handvol leven
maar ik heb het meestal
ook weg kunnen geven!
Kat: Ik ook hoor, maar ach in dichterlijke vrijheid.....Mijn dank wederom! - Dora
Het is geen schepijs toch maar jij schepselt hier en daar??? Ik neem niet aan dat het is wat ik me hierbij wel eens voor heb gesteld? ,< : )))
Hahah, Mooi weer deze en inderdaad in één hand, de echte vrienden
Kat: Neeeeeee.... Door dat niet, scheppen een beetje als onze lieve Heer bedoelt. XXX - hettie35
Dat heb je heel scherp neergezet, knap.
Groetjes Hettie
Kat: Dank je wel Hettie! Een fijne winterse dag! - tessy
Een prachtig gedicht.
Men kan beter maar een paar echte vrienden hebben dan een volle adresboek mensen die claimen je vriend te zijn, maar in werkelijkheid een dubbele agenda bezitten :-)
Kat: Daar sla je de spijker op zijn kop, want zo is het ook! - jan
zolang ze maar uit je hand eten Poes...
Kat: Ik kom handen tekort Jan! - Runner
Ik heb er mijn handen vol aan :-)
Kat: ik ook Henk! - kerima_ellouise
misschien is je leven maar een druppel op een plaat, maar voor diegenen die je lief hebben en omgekeerd. is die ene druppel het allerbelangrijkst...
heel mooi Kat!
groetekes
Kat: En dat is de kern! Dank je wel! - bessy
toch weet ik niet wat je weg wilt geven, wikt en weegt, of is het gewoon een beetje van jezelf, delen wat je lief is....
mooi mysterieus gedicht dat de lezer wat te raden laat...
Kat: Lieve Bessyanneke, op momenten ben je zo rijk met het leven, dat je haast overloopt door het gevoel, handen vol willen delen. Dan komt het wikken en wegen.
Meer bedoelt de groei die je doormaakt van de wieg tot het graf.
|
