|
< terug
bij vlagen en verdriet
bij vlagen en verdriet
"terwijl ik mij schoonheid inbeeldde
koesterde ik tevens de illusie van liefde"
alles gaat voorbij
alles is geweest
wanneer werkelijkheid gedichte woorden opent
er slechts een droevig ronken
overblijft
van een kind
dat, angstig in een wereld, verlangt
het sterven omlaag te halen
woorden kruimelt uit gebeden
om te ontsnappen aan schreeuwende stenen
van maan na maan
zwaar en zonder rust
door het dagelijks openbreken van eigen falen
het brood zo nodig, al was het maar een enkele hap
de kerktoren slaat opnieuw
twaalf maal, bijna heilig
sprak een vader
de wind is dood
feedback van andere lezers- aniram
de kerktoren slaat zoals een mond praat (of is het de "klokkende" stem?) très beau!!
kerima_ellouise: merci beaucoup:-) - Kat
Geraakt heb je me weer met dit gedicht!
kerima_ellouise: autchhhhhhhhhhhhh :-) - teevee
Er is iets dat niet klopt
moet je horen:
de kerkklokken slaan
en niet de toren!
kerima_ellouise: bimbambeieren
de klokken leggen eieren
het is niet dat het klopt
de toren heeft je slaand gefopt :-) - alie_jankind
mooi neergezet ... ik moet netals Jan ook even aan Sinterklaas denken, en de kinderen die niets ontvangen.
groet
kerima_ellouise: dank je, maar nee Sinterklaas was in m'n woorden afwezig
groet - tessy
Wanneer werkelijkheid gedichte woorden opent..knap Kerima
kerima_ellouise: merciekes Tessje - jan
vooral vandaag is er verdriet bij kinderen die niets krijgen...
kerima_ellouise: jaaaaren later onthouden kinderen, voelen vooral dat ze alles kregen, behalve liefde..... - Dora
Ik ben een fan van je, dat weet je.
sterven omlaag halen. woorden kruimelen, stenen, zulke mooie suggestieve begrippen waarop ik me mee kan laten voeren. Heerlijk, al is het onderwerp triest en keihard, zelfs de wind door de bomen is dood
kerima_ellouise: kuske :-) - VUURKRACHT
Woorden schieten me steeds tekort als ik jouw gedichten lees Kerima!
Ze raken me tot in het diepste van mijn ziel!
Lieve groet,
Monique x
|
