< terug
Zelfs dat verzwijgt het steen
Nu wij in samenzijn
zonder woorden ogen lezen
in het huis waar boedel ons zwijgen kent
zal warmte liefde omsluiten
wat meer is nodig
als buiten niets te bieden heeft
wij binnenshuis
alleen de muren met buren delen
maar zelfs dat verzwijgt het steen
wij alleen ons zachte minnen
en de stilte van het huis
slechts de klok verraad het leven
en de hartslag zonder ruis
elke stap zal ik herkennen
als je even vlucht van mij
met glimlach zwijgend wachten
het is nog niet voorbij
feedback van andere lezers- aniram
knap Kat: Mijn dank! - teevee
Ach hoe mooi zijn
die gedachten
je krijgt nog wat
na even wachten! Kat: En zo is het maar net! Dank je Teevee! - alie_jankind
ondanks de kou van de steen, proef ik warmte
groet Kat: Dank je wel voor even lezen! - bessy
prachtig... Kat: Dank je wel Bessyanneke!xxx - ingelien
mooi een samenzijn beschreven
en het geheim ervan....
lieve groet, Kat: Wat is een mens zonder dromen en geheimen! Dank je wel! - tessy
een heerlijk gedicht, ik voel de warmte tot hier. Kat: Kun je nagaan! Hahaha! Groetjes! - Runner
Huiselijk! Kat: Ik ben ook een huismus Henk! - Dora
Mooi en allesomvattend Kat: Zo gaat dat in het leven. Liefs ! - jan
een gedicht met een solide fundering Poes!
grtzz Kat: En dat in een huis op zand gebouwd uit 1869! Dank je wel!
|