|
< terug
Ja! Een plan wordt geplant omdat een plant goed gepland is
[ter ere van de plantactie in Sint Annabos Antwerpen]
Hier tussen de bomen
Ruik je jezelf
weken de herinneringen los
Van roodborstje en broodkorstje
'a perfect day' zonder zoo
of museum van planten en dieren
die we bezoeken op de parking die we wereld noemen
waar is de tijd, dat een kind
door het gevaar van de straat verblind
toch vindt dat spelen in het bos
echter is dan leven
we willen wel beesten zijn
de slak op zoek naar een huis
maar we worden geleerd een kudde te spelen
alles tot de grond te herkauwen
verdwijnend in de hoop
als termieten die alleen maar doen
alsof ze met hopen aan de toekomst bouwen
we moeten dringend aarden
de wortels in de grond
voor die van onder onze voeten davert
terwijl we vergeten hoe de zon ons warmt
of hoe bij de lichtste maan
de stad haar kinderen drinkt
als vaders die te lang blijven hangen
met hun vest aan de kapstok
of moeders als wolven huilend
bij de geur van vers bloed
in de sneeuw van witte lakens
ergens tussen dode sterren en zwarte magie
druipt water uit een bron
we kunnen onze handen spoelen
de geest luchten
het lichaam laven
zonder onszelf te horen denken
en terug te keren naar de straat
waar we vergeten dat we groen achter de oren hadden
dat als muziek klinkt
zoals de vogels die net als ons
praten over het weer
we hebben meer dan ooit gelijk
we weten al dat het om het zaaien gaat
en niet om de oogst
we kunnen uren praten aan de open haard
zoemen en knetteren als natte schors
met een maal in de maag of dikke humus in de voeten
ja! we hebben het over een plantactie
gepland in een tijd die
met kinderen de onrust baart
van verder leven zonder Doel
als speelvogels
in een afgezaagde boom
die niet meer om takken vraagt
maar om uitvliegen zonder nest
zolang er voor de bossen
enkel nog het schrijven rest
ja! je mag mij het papier ontnemen
en ik word wel getikt
dat noemt immers vooruitgang
het was nooit de bedoeling
dat we leven tussen stenen
en onszelf wakker houden als een gloeilamp
wanneer de zon ons in de steek laat
nu zitten we samen op droog zaad
met stekken in de hand
turend over een bijna bevroren Schelde
met kruinen in de rug, schouderklopjes gevend
of alleszins in een vraag om aandacht
het hout behouden, de winter door
om sterk te staan en het leven te steunen
onze longen, onze leuning, onze troost
waarom weten we niet meer dat het heilig is, ons bos
met als zijn kronkeling en krachten
de paden die vanzelf ontstaan en de geuren die ons leiden
naar mos en schimmels in de schaduw
bloemen vruchten in het licht
wat wij nu doen zal ons later belonen
want wat traag groeit, groeit beter
wij kunnen een boom niet overleven
maar het bos verdient dat wel
want zelfs als wij alles geven
zijn wij nog niet half zoveel van tel
ik ben blij hier nu te zijn
in dit moment van mensendoen
waarmee wij toch een teken geven
dat kleur maar saai is zonder groen
feedback van andere lezers- alie_jankind
een heel eind..., dat wordt lezen op hoofdlijnen en dat is jammer voor je woorden
hartelijke groet - teevee
Het is voor mij een genot
om dit vers te genieten
zoals een koe zich bedoet
aan een hoop suikerbieten - jan
t'is nu de tijd om te snoeien!
grtzz - Runner
Voldoende stof en metaforen om er een tiental gedichten van te maken. Zelfs als verhalend gedicht aan de (te) lange kant.
Stof om er een mooie colomn van te maken!
Toch mijn complimenten voor de boodschap die je erin gestopt hebt!
eisenik: sinds wanneer zijn er voorschriften voor de lengte van een gedicht? ik denk dat je niet goed weet wat een column is... http://nl.wikipedia.org/wiki/Column
"toch je complimenten" "boodschap erin gestopt" ... ik schrijf niet voor de complimenten van anderen, noch stop ik ergens een boodschap in... ik speel gewoon met taal, de boodschap die maak je er zelf van ;-) alleszins bedankt om te lezen :-) - Mistaker
Er zitten zeker mooie dingen in dit gedicht maar ik vraag me af hoeveel mensen dit helemaal gaan lezen. Het is echt veel te lang!
ik vraag me af of het misschien bedoeld is om te worden voorgedragen? Dat moet je wel een enorme voordrachtskunstenaar zijn om je publiek te blijven boeien!
Groet,
Greta
eisenik: euh ja dit was een voorleestekst, en voor mijn doen is dit een korte... meestal lees ik ongeveer vijftien minuten en mensen boeien is geen probleem...
|
