naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

hypo-critisch

door Vlinderman

de lach op hun gelaat
is als een oud schilderij
de barsten overheersen
ondermijnen de waarheid
van hun oprechtheid

in hun ogen sluimert
de waanzin van liefde
voor het eigen verhaal
ze maken zich wat wijs
om toch maar heel even
gewoon te mogen zijn

hij ziet het gebeuren
fronst zijn hersenen
in een blijvende kramp
waarom dit mag gebeuren
terwijl het allemaal zo
overduidelijk is
hij lacht maar mee

feedback van andere lezers

• geertje
  "fronst zijn hersenen
  in een blijvende kramp
  waarom dit mag gebeuren"
  
  probeer me dat voor te stellen...
  mooi beeld, Kurt
  verder goed "gedicht" = gewerkt = produkt
  van jouw creatieve brein.
  groet
  Vlinderman: Dankjewel, Geertje, ik neem met veel genoegen akte van jouw reactie.
• Ghislaine
  Met genoegen gelezen
  Vlinderman: Merci, Ghislaine.
• Vansion
  knap hoe je dit visueel voorstelt
  vaak IS het ook te zien
  die kramp, zo blijvend, is al even ondermijnend ... die 'hij lacht maar mee' klinkt niet echt oprecht ... wat mij terug de tweede strofe induwt
  knap dit vicieuze staaltje van de hand van een arendsblik ('t pikt eventjes maar 't blijft gelukkig niet)
  
  zij lacht niet echt mee wel ermee ...
  
  Vlinderman: Blij dat je het zo kon zien, Vansion. Bedankt.