< terug
wit met grijze randjes
hoe terstond en jij die op mijn kussen
kwijlt spaakt mijn wiel met tussenpozen
die zijn gevuld met al die dingen
die ik nog zou willen doen
'k ben laaghartig en armrijk geschoold
desondanks draag ik mijn lot
in vuistgebalde handen en laat
het noeste werk over aan jouw
begaafde verlangens
de tijd mijn lief, de tijd
strijdt tegen het hekwerk
waar mijn hart zwaar tegen leunt
en waar vreugde is ingelijst
in het blanco wit met grijze randjes
feedback van andere lezers- alie_jankind
er spreekt moed uit, als een kleine muis dapper op weg is naar het beste dat te halen valt.
groet - Dora
Ik vind hem ook geweldig... veel facetten belicht en op de punten van het hekwerk gezet - Kat
Wauw Elze wat een prachtig sterk gedicht! Groetjes Anneke elze: dankjewel Anneke - ivo
idd een kunstig werkje van taal ... hoedaf voor dit werkje elze: Ivo, laat je hoed maar zitten, ik buig voor jouw reactie - Hoeselaar
Heerlijk dit. Echt een aanrader voor hen die dit nog niet lazen.
Willy elze: Hoeselaar, jouw reactie brengt in mij de pret terug die ik verloren was, dank - hettie35
Sluit mij bij Willy aan, een parel om te lezen.
Groetjes Hettie elze: Hettie, laat mijn gedicht dan een parel wezen, in mijn dank ben jij een schitterende diamant, dank - Wee
O, Elze, dat laatste vers ...
Liefs,
x
|