naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Wat ik niet weet

door elze

wat botweg, voor jou een platitude
in een wereld die transparant staat voor
je eigen ik, een ik zonder vorm
met wel een tijdlijn waaraan je bestaan
zich bedient aan de rafels van jouw
eigen gestopte sokken

in iedere lichtval
verzwijg je weer een dictee

jij tekent de leegte in
een door jouw gefantaseerde wereld,
huilt mee met de kleine dwaallijntjes
die niet weg te krijgen zijn - het verlangen
mijn vriend, ja het verlangen dat ik zolang
heb verzwegen is als het kerstfeest

dat ik bewaar totdat het kind
weer door mijn ogen kijkt

feedback van andere lezers

• hettie35
  Mooi geschreven,
  groetjes Hettie
• alie_jankind
  rillingen, heel knap geschreven
  
  gelukkig nieuwjaar
• Dora
  Een bloedmooie deze: waaraan je bestaan
  zich bedient aan de rafels van jouw
  eigen gestopte sokken
  
  
• Hoeselaar
  Tja, dat kan dan wel nog een tijdje duren
  Je weet hoe om te gaan met taal en hoe dat je een bepaalde sfeer moet scheppen
  
  Willy
• ivo
  idd bangelijkn knap geschreven
• Aramis
  bangelijk geheim !
• killea
  super emotive poem Elze
  xx
  j