< terug
Valentijn.
Ze bestelde bloemen. Voor zichzelf
maar vooral het oog van de buren,
waarvan ze wist hoe onbeschaamd
ze bij 't bezorgen zouden gluren.
En later, ongevraagd, bij haar een koffie
kwamen drinken, terwijl ze stiekem lazen:
"Lieve schat, ik mis je erg. Wil jou terug.
Vergeef me, 'k gedroeg me als 'n dwaze".
Dat het haar eigen handschrift was,
uit eigen pen, had niemand in de gaten.
En zij zweeg wijselijk en grijnsde,
dacht: 'laat ze nu maar praten".
Bezatte zich aan goedkope wijn,
en lalde: 'kust ze, klote Valentijn".
feedback van andere lezers- killea
lovely, roodoff
xx
j roodoff: Bedankt, Killea en groeten - ivo
of hoe eenzaamheid mensen tot vreemd gedrag drijft ...
een mens is niet gemaakt om alleen te zijn en wie het toch doet die vindt valentijn maar klote, maar zodra ze terug met twee zijn het wel romantisch vinden, vreemd niet? roodoff: inderdaad vreemd Ivo, maar daar kunnen wij -de letterzetters- alleen maar blij mee zijn. - Dora
Ja,
een mens schijnt veel over te hebben
voor de schijn wat ik in wezen,... ach laat maar roodoff: Bedankt Dora. - hettie35
Met een lach gelezen, geweldig geschreven,
groetjes Hettie roodoff: Soms lukt het en soms niet, Hettie. Dank voor de reactie - greta
Ha geweldig!
En dan die laatste zin... :) roodoff: Was ook maar achteraf dat ik de laatste zin opmerkte. Dank Greta - alie_jankind
intens geef je de eenzaamheid weer
ipv " zou je ook kunnen kiezen voor liggende streepjes -
groet roodoff: Dank je, alie jankind, en ook voor de suggestie. Zit wel eens te piekeren over die leestekens, dat is niet mijn sterkste kant. Ga het alleszins veranderen. - Wee
Eigenlijk best wel zielig.
Die laatste zin is idd :)
Graag gelezen.
x roodoff: Dank Wee.
|