naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Een bron van rust

door Claudelaire

De rosse weerwolfmaan

bescheen die winternacht

het koperen Christuskruis

feller dan ik had verwacht.



Ik riep om haar, krijsend

uit alle macht. Met een

olielamp kwam zij kijken

naar mijn jammerklacht

wiegde mij in haar armen

zong slaap kindje zacht

terwijl ze wees naar de

sterren met al hun pracht.



Wat was zij aardig en lief.

Daar heb ik vele jaren later

nog vaak aan teruggedacht.



Vooral nu ze met een

koperen Christuskruis

wordt weggebracht.



Of teruggebracht........

naar een bron van rust ?



Weer word ik door

haar gesust !

feedback van andere lezers

• Danvoieanne
  Heel graag gelezen, mooi.
  groetjes
• hettie35
  Fijn om te lezen,
  groetjes Hettie
• merle
  Erg mooi. Inhoud, ritme en inderdaad witregels. Dierbare herinnering.
• Kat
  Heel mooi!
• ivo
  hier is de witregel wel heel pakkend, knap gezien