naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Mijn Wad kent weemoed

door elze

ik versta de gulle lach
van haar uitgestrektheid
dat zonder hiaten de boezem vormt
van het grille besef dat al wat is
bezijden de waarheid niets meer is
dan een angel zonder gif

de kwelder haakt haar knopen
in een ritme dat ze weerlegt
in de nagels waarmee de dijk geklonken
is aan het meervoudig land waarvan wij
denken dat het ons toebehoort

het kan niet zijn dat mijn wad
goedlachs en ten overstaan van het volk
als een gladiator ten onder gaat in het met zout
doorweven land, zij is fier en doodt
niet zonder weemoed

feedback van andere lezers

• alie_jankind
  ook ik houd van het Wad...
  graag gelezen
  
  groet
• ivo
  mooi het spreekt zoals een foto die bewogen is ..
• Dora
  Prachtig, en wat overblijft zijn de mooie structuren
  die na eb en vloed in het zand zijn achtergelaten...
  dat is in stilte praten
• Runner
  Mooi !
• martine
  melancholisch mooi
• Wee
  Wondermooi, Elze!
  x
• Kat
  Ik dein even mee, zo mooi!
• VUURKRACHT
  Prachtig geschreven!
  Heel graag gelezen !