|
< terug
104-Mier in de natuur
mier in de natuur
samen met al je vrienden
geniet je van het leven
ik kan mijn ogen
niet van jullie afhouden
terwijl ik lees in de zon
wat een echt schouwspel en werk
zijn jullie aan het doen
maar plots voel ik iets
het gaat steeds
hoger en hoger langs mijn been
nu begint het wel echt te jeuken
ik kan niet stoppen met krabben
je mag eens raden
wel twintig mieren zijn aan het feesten
en geven elkaar een zoentje
ze denken allemaal
wat is het hier toch leuk
maar plots komt er
een eind aan het feest
want ik hou het niet meer uit
geef ze allemaal
een ruk met mijn hand
daar vliegen ze in het rond
ze begrijpen er niets van
beginnen dan maar terug te werken
feedback van andere lezers- ivo
voor mij iets te weinig gedicht naar mijn smaak
Danvoieanne: Dank je, Ivo - warket
kleine dingen waar volwassenen zelden bij blijven stilstaan maar ik wel en...de schrijver van dit gedicht, of het mag zelfs prozaïsch geschrift noemen
Danvoieanne: Inderdaad we staan er niet vaak bij stil... - teevee
Schrijfster in de plaats van mier
die dan voelt wat het is
wat een mensenhand kan doen
en dat is niet mis
Danvoieanne: Ja een mensenhand kan veel doen...
Stel je voor dat wij de mieren zijn en een hand
ons een klap geeft...
|
