naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dochters

door mariebeau

Ooit vulde de lichtheid van hun bestaan
de kamers
met kleur en licht
sloegen stemmen
bressen in stille uren.

En toen ze daarna gingen
tochtte elke dag
van gemis.
Verdween de kleur, het zingen.

Soms zijn ze weer
-maar niet voor lang- terug,
ze zijn niet meer van hier
zoals in dat verleden.
Zij gingen, ik ben gebleven
en draag hun jaren
op mijn rug.

feedback van andere lezers

• ivo
  sierlijk mooi geschreven ... beau
  mariebeau: bedankt ivo, eindelijk weer wat tijd gemaakt voor poëzie!
• Kat
  Prachtig en herkenbaar ik heb er twee van!
  mariebeau: dankjewel Kat!
• Wee
  Wat een mooi, weemoedig gedicht.
  x
  mariebeau: bedankt voor je fb
• Danvoieanne
  Prachtig...
• killea
  beautiful truth Mariebeau
  xx
  j
• teevee
  Het laten gaan
  met een andere kijk
  loslaten en ook
  vasthouden tegelijk
  mariebeau: Als dat geen schitterende definitie is!
• VUURKRACHT
  Wat een prachtig gedicht;
  gelezen en herlezen...
  de vreugde en de pijn herkend...