|
< terug
Tranen die in zilt kristalden
Hoe in trachten te verbannen
zeer niet toe te laten....vrij
nimmer meer schaduw dulden
want mijn leven is van mij
tranen die in zilt kristalden
sierden nimmer een collier
sjouw niet meer in overladen
verdrietjes met me mee
heb gebukt genoeg geleden
ken mijn kracht in eenzaam zijn
droeg gelijk een ander rugzak
vol met ongevraagde pijn
weet mijn ontwijkend kijken
zal kil schijnen bij verdriet
maar hou mijn hand vast liefste
voor de pijn die je niet ziet
feedback van andere lezers- Danvoieanne
Tranen....Mooi
Kat : We kunnen niet zonder, dank je! - Dora
Ken je die fabel met die twee ezels?
De gemakzuchtige koos de lichte lading want zout was veel zwaarder dan de sponzen. Toen ze de rivier over moest zwemmen loste het zout op en de lading sponzen zoog zich vol water...de gemakzucht verdronk... draag dus waardig zoute parels en weet,
hand in hand... in de regen...
Kat : Nee ik kende hem nog niet, nou ik sjouw wat af maar het werpt ook vruchten af kan ik je vertellen. XXXX - ivo
emotievol mooi gelezen Anne, je kan de emotie overbrengen, fragiel respectvol en ook triest
Kat : Dank je wel Ivo mooi woorden die ik zeer waardeer. Groet Anne! - hettie35
Je schrijft het zo echt Anne, heel mooi.
Groetjes Hettie
Kat : Met lading... kun je ook wat lossen zo op zijn tijd. Fijne dag! - killea
beautiful emotive poem Anne
xx
j
Kat : Jouw mening zeer op prijs gesteld! - teevee
Hoe iN trachten of
hoe iK trachte?
Kat : Dat eerste maar de tweede zou ook niet verkeerd zijn, dank je wel!
|
