|
< terug
Zwerfziel
Schreeuwend ging ik door straten
verloor er delen van mijn
mond lekte vele vloeken
uit heftig bloedende wond
Volop tierend aan de zwerf
zwalkte ik door ik weet niet
meer gebied wat te zoeken
ging ik hier en daar te keer
te vinden vond ik niets meer
dan totaal vergeten zelf
een kwijtgeraakte niksnut
in een schizofreen spagaat
gevangen emotief
slingerend in het hier en
ha, nu en toen, morgen is
vandaag en gisteren ook
al sinds de mist om mij heen
niet meer te missen viel want
mijn hersengespartel kreeg
steeds meer de overhand op
kant noch wal rakend
iedereen, want alles kleurde
fel in een eindelijk diep
Verloren Zoon-verlangen.
feedback van andere lezers- Danvoieanne
Diep vol emoties geschreven...
JakobRo: dank je - Dora
Een prachtige sfeerbepaling.
Verloren Zoon-verlangen vind ik een zeer mooie vondst
JakobRo: dank je zeer - ivo
dit leest alsof het uit de topjes van de tenen komt
JakobRo: komt het ook (of toch niet?) - killea
surreal emotive poetry, Jakob
xx
j
JakobRo: thnx June - Mistaker
Mooi, en dan ook nog een super laatste strofe.
Groet,
Greta
JakobRo: dan je zeer Greta - hettie35
Hier is niets meer aan toe te voegen, zó innig!
Groetjes Hettie
JakobRo: dank je zeer
|
