|
< terug
Het verweerde porseleinen
Er blies een wind over het leven
dat teer en broos de dag aanschouwde
het zilver om het hoofd heenvouwde
en wachtte op wat komen ging
het verweerde porseleinen
incompleet door het verlies
door de jaren niet gespaard
gebarsten als servies
handen die geaderd bevend
rivierden als een levensloop
zacht ontsnapte zucht de lippen
aanvaarding met een sprankje hoop
het stil vergaan van voor af aan
besef je niet bij het volle leven
je droomt je beurt voorbij de ander
misschien wordt eeuwig jou gegeven
feedback van andere lezers- Dora
Wat is dit weer een mooi gecraqueleerd woordenspel
Ja gewis, sfeerlichtjes plaatsen kan ons Poeske wel
Kat : Ach het oude servies moet een keer breken toch, kaarsjes ik brand wat af hoor! xxx - ivo
ja hier zit een goede grond onder je schrijft het zoals ik het voel
Kat : Ivo herkenbaar voor velen maar men struisvogelt graag! - hettie35
Ik heb vele woorden hierover, maar schrijf er één : Schitterend!
Groetjes Hettie
Kat : Dat waardeer ik zeer van jou! - teevee
Het is toch wel een raar gedacht
te weten de dag dat je moet gaan
nog steeds niet beseffend dat
het dan voor eeuwig is gedaan
Kat : Dank voor deze mooie aanvulling , ik geniet altijd van jou vierregelige gedichtjes als reactie dank je wel! - Danvoieanne
Mooi...mooi
Kat : Het leven en de dood blijven onderwerpen die je af en toe moet gedichten. dank je wel! - Wee
Mooi, en wat een prachtig eerste vers.
Mooie feed van Teevee ook!
x
Kat : Dank je wel, dat vond ik ook!
|
