|
< terug
Ver van wie ik zeg te zijn
Allengs de naden dichtgelast
zo ik verkies te leven
gecoconeerd onaangetast
zal ik slechts schaduw wezen
ver van wie ik zeg te zijn
eiig in mijn tweelingstaat
slechts zwart de ziel doorkruisend
getekend in het strak gelaat
geen ogen die vol vuur aanschouwen
een blik die stervend is herleefd
buigt laatste uur toch vol vertrouwen
zie toe hoe nog de aarde beeft
maar niets is minder waar
te lang geleden het ebbenhout
hardheid heeft verloren
wachtend tot leven weer openvouwt
en ik kan kiezen zonder angst
de levensnaden helen
nu ik het breken kan weerstaan
en weer opnieuw kan delen
feedback van andere lezers- Dora
Je strijd, zwemt tegen de stroom op van geloven
na bijna verdrinkingsdood kom je toch weer boven
Kat : Altijd Dora altijd, jij ook weet ik! xxx - Danvoieanne
je komt er weer boven...
Kat : Hoewel fictie zitten er herkenbare dingen in voor iedereen denk ik! - ivo
de dualiteit tussen jezelf en jezelf altijd knap om van te leren
Kat : Het leven is een leerschool nooit gedacht dat ik zolang lessen moest blijven volgen! - VUURKRACHT
Prachtig Kat!
"En ik kan kiezen zonder angst...."
hoe helend zijn deze woorden...
ook voor wie dit leest!
Kat : Je hebt altijd een keuze dat is het hem nou juist, welke kies je, maar ik ga toch altijd op mijn gevoel af en dat is een goede raadgever! Dank je wel! - teevee
Jij leeft zeker net als ik
met Pietje in gedachten
maar doe als ik en laat hem
toch nog maar wat wachten
Kat : Nee... ik vertrouw volledig op eigen kracht in deze! Fijn weekend!
|
